Με μανιά προσπαθώ να καταλάβω όλα αυτά που βλέπω τόσο καιρό -
Με δυνατό χειροκρότημα στις άρρωστες καλοντυμένες ψυχές σας, γουστάρω που δεν έχω το μυαλό σας.
Όταν έφτυνα στα χέρια σας και ζητούσα πίσω λίγο νερό, τα γλύφατε σαν μαιμούδες έξω απ' το χορό.
Έλα που θα τα δεις αλλιώς τα πράγματα και δεν θα υπάρξουν καιρό για θαύματα - μη κλαις σαν μικρό μωρό..

Τα εκπροσωπώ αλλιώς, χωρίς αρχίδια, χωρίς ρουφιάνους, χωρίς καβάτζες, είναι σαν ανεξίτηλη μορφή - σαν τατουάζ στο χέρι, είναι ο τρόπος που έμαθα να ζω, με τα αλάνια τις γειτονιάς εκείνης της "ηρωικής χρονιάς". Έτσι έμαθα να ζω, κι αν με φωνάζετε γύφτο, βρε ουστ από εδώ. Οι σκέψεις, η κουλτούρα μου, και όλα αυτά δεν θα τα φτάσετε ποτέ. Εγω μιλάω με καρδιά, κι ας έχουν σφηνωθεί χίλια μαχαίρια μέσα σε αυτήν. Πρέπει να το δεχτείς. Έτσι έμαθα να ζω.
Δεν γαμάω το χθες, ούτε το παρελθόν απλά το σέβομαι με το χέρι ψηλά.

Με δυνατό χειροκρότημα στις άρρωστες καλοντυμένες ψυχές σας, γουστάρω που δεν έχω κουκούτσι από το μυαλό σας. Βρε ουστ από εδώ.
Σας έχω μασήσει, εξαντλήσει, και ούτε για χέσιμο δεν θα σας βοηθήσω.
Όλοι ηθοποιοί στο "ίδιο έργα θεατές" μου γυρνάνε τα σωθικά, είστε αηδία.
Τι γίνετε ρε!?
Τώρα αν μιλάτε για μένα σαν κυρίες και με χαιρετάτε σαν αδελφές σας γυρίζω  πλάτη,
έτσι ντρόπρα όπως είστε και εσείς.
Τώρα μιλάτε για μένα τώρα ζητάτε εμένα, τώρα αρχίδια αν είχα εκεί θα σας μάζευα.
Εϊστε βρομιάρηδες, κοριτσάκια της μεσημεριανής εκπομπής, ορισμός της απομίμησης.
Τώρα καθήστε φρόνιμα γιατί όταν μιλήσω δηλητήριο στα μούτρα σας θα φτύσω.
Μη με πείτε οχιά. γιατί τα φίδια ξέρουν πως να σέρνονται χαμηλά.
Ονομάστε με μέλισσά και θα σας τα πω αλλιώς.
Πάρτε το χαμπάρι, ο κόσμος το χει τούμπανο και εσείς κρυφό καμάρι.
Πόσο πάτο να πάρετε?
Αλλίως είναι η διαφορά του είναι και τι του φαινεσθαι.